“En önemli şey aşk, onu doya doya yaşa.”

Bu söz istisnasız gençliğine bakıp, tavsiye veren herkesten duyduğum bir söz. Ve itiraf etmeliyim ki bana dünyanın en saçma sözü gibi gelirdi. Aşk diye bir şey yoktu ya bence. “İlk görüşte aşk mı? Saçmalamayın. Çocukça. İnsan tanımadan birine bir şey hissedebilir mi? Zırvalık bunlar. Emin olmadan başlamam ben bir şeye.” diye bilmiş bilmiş konuşurken hayat yine yaptı yapacağını. İyi ki de yaptı!

Meğer emin olmadan hayatın elinden tutabildiğinde başlıyormuş oyun. Hayat, gözlerini bağlayıp seni bir yere götürüyor. Sen orada “sen” olabiliyorsun. Gelişiyor, değişiyor, dönüşüyorsun. Bunu da en çok aşık olunca yapıyorsun. Çünkü insana kendini, çevresini tanıtan, dağılmış parçalarını toplamasını sağlayan en güçlü duygu aşk! Devamını oku →